Door bepaalde genetische eigenschappen verwerken sommige mensen caseine (melkeiwit) en gluten op een andere manier. Eiwitten uit zuivel en glutenhoudende granen worden dan anders opgenomen en in het lichaam verwerkt dan bij anderen. Daardoor ontstaan stoffen die opiaatachtige werking hebben, wat een optimale hersenwerking in de weg staat, waardoor dit een nuttig onderzoek kan zijn voor mensen met aandachtsstoornissen, dyslectie en stotteren.

zie virulente factoren

In Europa heeft 25% van de inwoners last van darm geassocieerde ziekten. Het begint veelal met het fenomeen ‘Closed Gut’. Praktisch gezien betekent dit malabsorptie (link) en een voor 85% inactief enteraal zenuwstelsel, dit is het zenuwstelsel ter hoogte van de darmen. Verder ontstaat er door een Closed Gut een overschot aan noxen (link)(ammoniak derivaten), die ontoereikend ontgift kunnen worden en verschuivingen binnen de diversen biogene amines veroorzaken. Deze ammoniak derivaten komen onder fysiologische omstandigheden in het dierlijke organisme voor en hebben veelvoudige functies; ze fungeren als neurotransmitters, co-factoren of hormonen. Bij een Closed Gut ontstaat door een versterkte toxine belasting een verdikking van het connectieve weefsel, om het lichaam te beschermen. Figuurlijk gesproken gaan de sluisdeuren dicht. Dit betekent, dat de therapeutische aanpak anders moet worden gestart dan bij het Leaky Gut Syndroom.

Colitis ulcerosa is een chronische aandoening waarbij de dikke darm ontstoken raakt en er ulcera ontstaan (door putjes of erosie), wat leidt tot opvlammingen (aanvallen) met bloederige diarree, buikkramp en koorts. Colitis ulcerosa tast meestal niet alle lagen van de wand van de dikke darm aan en tast zelden de dunne darm aan. De ziekte begint meestal in het rectum of het colon sigmoideum (onderste deel van dikke darm) en breidt zich uiteindelijk uit over een deel of de volle lengte van de dikke darm. Bij sommige patiënten is het grootste deel van de dikke darm al in een vroeg stadium aangetast. Colitis ulcerosa kan zich op elke leeftijd voordoen en begint vaak tussen het 15e en 30ste jaar. Proctitis ulcerosa beperkt zich tot het rectum en is een zeer algemene en goedaardige vorm van colitis ulcerosa.

Symptomen :

– Buikpijn, buikkramp, opgezette buik
– Diarree, waterige-
– Ontlasting vaak met bloed en slijm, soms pus
– Aandrang, ontlasting incontinentie
– Pijnlijke rectale spasmen
– Misselijkheid en minder eetlust
– Vermoeidheid
– Gewichtsverlies
– Bloedarmoede
– Koorts, gering of afwezig

Oorzaken :

– Erfelijkheid
– Functiestoornis in het immuunsysteem van het colon
– Andere samenstelling darmbacteriën
– Leefstijl (stress, junkfood)

Het enzym DiAmine Oxidase (DAO) is verantwoordelijk voor een tijdige en grondige afbraak van histamine. Heb je niet voldoende van dit enzym, dan breek je histamine niet effectief af en kan je histamine waarde te hoog worden waardoor je deze klachten kan krijgen :

– Een brijachtige ontlasting
– Slapeloosheid
– Hartkloppingen
– Jeuk
– Een verstopte neus
– Diarree
– Hoofdpijn

Wat men in de volksmond noemt de ‘’darmflora’. Een microbioom is een verzameling van bacteriën, virussen, schimmels en/of gisten, parasieten die zich in en op je lichaam bevinden. Bij de mens zijn dat er wel ruim honderdduizend miljard. Dat zijn er tien keer meer dan je eigen lichaamscellen. En hoe ongezellig dit misschien allemaal klinkt, een gezond microbioom hebben we nodigen is zelfs levensnoodzakelijk, want we zijn niet levensvatbaar zonder deze organismen, tenzij in een steriele omgeving. We hebben meerdere microbiomen, onder andere een neus-microbioom, een huidmicrobioom, een borstmicrobioom, een vaginaal microbioom. Het darmmicrobioom wordt ook wel het ‘’moeder-microbioom’’ genoemd omdat het 1,5 kilo weegt. Daar kan een neus-microbioompje niet tegenop. Dit darmmicrobioom is van invloed op alle andere microbiomen; in goede en of in kwade zin.

SYMBIOSE
De gezonde verhouding van vele bacteriën met gezondheidsbevorderende eigenschappen ‘symbioten’ ten opzichte van een klein aandeel in potentie ziekmakende bacteriën, de ‘potentieel pathogenen’. Op dat moment hebben deze geen effect en zijn ze nuttig: ons immuunsysteem blijft up-to-date dankzij deze pathogenen die via speeksel en voeding onze darmen binnenkomen. Micro-organismen passen zich continu aan aan onze steeds veranderende buitenwereld, dus ons immuunsysteem krijgt op deze manier continu een ‘update’. We noemen bacteriën gezondheidsbevorderend wanneer ze nuttige metabolieten uitscheiden, denk aan korte-keten-vetzuren ‘KKV’ (link), vitaminen B en K, PABA (een vitamineachtige stof die door weer andere bacteriën kan worden omgezet in foliumzuur), neurotransmitters, enzymen, hormonen en verdedigingsstoffen die ons beschermen tegen ziekmakende factoren. De ongewenste, ziekmakende toestand, bij een onevenwicht ini het voordeel van pathogene bacteriën spreken we van een ‘dysbiose’

DYSBIOSE
Bij een dysbiose spreken we van een ziekmakend microbioom, waarbij je tekorten hebt van nuttige bacteriën en een te groot aandeel hebt aan ziekmakende bacteriën, die niet meer voldoende ‘onder de duim’ kunnen worden gehouden door de goede bacteriën, de ‘symbioten’. De gezonde situatie heet dan weer ‘Symbiose’.

Verscheidenheid, hoe meer verschillende bacteriën, hoe stabieler en gezonder het darmmicrobioom. Een kindje verzamelt de eerste 2 levensjaren zijn-haar unieke collectie darmbacteriën, zo uniek als een vingerafdruk! Contact met de natuur, huisdieren, andere
mensen en het gebruik van gefermenteerde voeding is enorm bevorderlijk, overdreven hygiëne, tekorten aan vezels, het gebruik van maagzuurremmers en ook antibiotica niet.

Endotoxine, ook bekend als lipopolysaccharide (LPS), is een hittebestendige component van de buitenste celwand van gramnegatieve bacteriën, die wordt afgegeven nadat de bacterie cellen afsterven. De verhoogde overdracht van deze bacteriële producten in de bloedbaan wordt bacteriële translocatie genoemd en wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van verhoogde niveaus van endotoxinen in het bloed (endotoxemie). Permanente blootstelling aan endotoxinen uit de darmen of uit tandplak kan leiden tot lage maar chronische ontstekingsprocessen in het organisme (stille of laaggradige ontsteking). Deze endotoxinen werken namelijk als een krachtige activator op cellen van het aangeboren immuunsysteem en veroorzaken deze ontstekingsreacties als gevolg van de afgifte van ontstekingsbevorderende stoffen ‘cytokinen’. Dit kan leiden tot metabole, cardiovasculaire, immunologische, hormonale en neurotransmitter-stoornissen ( ‘hersenhormonen’) Na een vetrijke maaltijd kan een verhoging van het endotoxinegehalte in het bloed ontstaan, omdat LPS ( lipopolysaccharide) dan beter wordt geabsorbeerd. Door de vertering vanvetten wordt het LPS direct door de enterocyten (darmwandcellen) geabsorbeerd en in het bloed getransporteerd. dit kan de volgende klachten veroorzaken : mitochondriopathie (link) en bijbehorende klachten zoals CVS (chronisch vermoeidheidssyndroom) en chronische pijn. Een verhoging van de LPS-concentratie in het bloed is een bewijs van een disfunctie in het lichaam en vereist verdere diagnostiek naar de oorzaak van de endotoxemie en de onderliggende pathologische mechanismen, de mogelijke oorzaken zoals bvb.
– voedingsintolerantie
– leaky gut
– infectie
– virulentiefactoren
– parodontitis
– leverschade.

zijn afbrekertjes, kleinmakertjes. We hebben er ongeveer 5000 verschillende in ons lichaam, deze zijn specifiek. Bvb. Lactase breekt lactose , dat is een melksuiker, af. Alleen lactase kan dat. De namen van de verschillende enzymen eindigen op ‘’-ase’’ en zijn op die manier gemakkelijk te herkennen. Bvb protease, lipase enzovoort. Om al die 5000 verschillende enzymen te maken, is ons lichaam afhankelijk van de nodige stoffen: aminozuren en mineralen. Bij tekorten van deze ingrediënten kan het dus voorkomen dat ons lichaam sommige enzymen niet of onvoldoende kan aanmaken.

Enzymen komen op 3 manieren in ons lichaam  :

– Via de voeding: rijpe vruchten, groenten bevatten enzymen, indien rauw gegeten en niet opgewarmd, want hitte vernietigt enzymen.

– Via bacteriën, in de darmen bevinden zich als het goed is vele verschillende bacteriën die verschillende enzymen kunnen aanmaken.

– Ons lichaam zelf maakt deze ook aan : voornamelijk ter hoogte van de darmwandcellen en de pancreas.

Deze laatste door het lichaam zelfgemaakte enzymen zijn in hun werking erg afhankelijk van de juiste zuurtegraad, de verschillende enzymen worden ieder geactiveerd door een bepaalde zuurtegraad, deze zuurtegraad is in verschillende delen van de darm weer anders en begint met een correct zure maag.

Omgevingsfactoren. Goede genen zijn belangrijk, maar omgevingsfactoren zijn bepalend. Het is niet omdat je genetisch aanleg hebt voor een bepaalde ziekte dat je deze per definitie moet krijgen; je hebt dan wel aanleg, maar indien je er voor zorgt dat je omgeving goed is, verklein je zó het risico op de ontwikkeling van de aandoening in kwestie. Met omgeving wordt veel bedoelt, denk aan voeding, beweging, toxines en je bacteriën.

‘‘your genetics is the gun and your environment is the trigger’ Dr Mark Hyman’

Dit zijn potentieel ziekmakende bacteriën,die zich ter hoogte van de darmen en ook ter hoogte van de vagina kunnen bevinden. Deze horen niet thuis in ons microbioom, maar komen wel steeds vaker voor. Deze bacteriën zijn oorspronkelijk van vee afkomstig, we krijgen deze meestal via de voeding binnen, ook via het eten van gekweekte vissen, die vaak de mest afkomstig van vee
als voer krijgen.

GBS-bacteriën geven meestal geen klachten, maar vormen wel een risicofactor bij baby’s.

Op de aanwezigheid op deze GBS wordt getest net voor de geboorte (In België). 1 op de 5 zwangere vrouwen test positief. Deze vrouwen krijgen daarom antibiotica tijdens de bevalling.

zie virulente factoren

zie virulente factoren

Histamine is een normaal onderdeel van onze afweer, maar een teveel aan histamine, vaak door een tekort aan DAO-enzym (link) kan zorgen voor vele klachten zoals :

– opgeblazen gevoel
– dunne ontlasting
– huidklachten zoals een verergering van jeuk, eczeem, acne en rosacea
– hooikoorts
– psychisch-emotionele klachten zoals agressie, ‘’hersenmist’’ en nervositeit

Vele klachten kunnen worden veroorzaakt door te hoge spiegels van histamine in de darm.
Een toename van histamine ontstaat door een gebrek van het enzym (DAO) dat histamine in
de darm afbreekt. Er ontstaan vooral hoge histamine spiegels bij allergieën en na het
nuttigen van bepaalde voedingsmiddelen zoals oude kaas, chocolade of rode wijn. Een
verminderde histamine-afbraak kan leiden tot verschillende symptomen die lijken op een
allergische reactie zoals :

– Diarree / brijachtige ontlasting
– Darmkrampen
– Flatulentie
– Hoofdpijn
– Loopneus
– Huiduitslag (netelroos)
– Jeuk
– Astma
– Hartkloppingen
– Lage bloeddruk
– Oedeem
– Slaapproblemen

De symptomen kunnen worden verminderd door een histaminevrij dieet en het gebruik van antihistaminica. Echter, vanwege de uiteenlopende symptomen wordt het bestaan van een histamine-intolerantie onderschat. In geval van het voorkomen van bovengenoemde symptomen en een negatieve diagnose voor allergieën en darmstoornissen, moet rekening
worden gehouden met een histamine intolerantie als onderliggend pathologisch mechanisme.

De darmwand kan beschadigd raken door schadelijke stoffen van pathogene bacteriën of voeding, of door een tekort aan beschermende stoffen. Daardoor werkt de regulering van de openingen (tight junctions) in de darmwand niet goed. Er ontstaat een verhoogde doorlaatbaarheid, een lekkende darm. Hierdoor komen te grote moleculen terecht in de bloedbaan, wat een immuunreactie oproept, laaggradige ontstekingen met zich meebrengt en zelfs auto-immuniteit kan veroorzaken.

Mogelijke symptomen :

– Vermoeidheid
– Malabsorptie
– Spier- en gewrichtsklachten
– Maag- en darmklachten
– Misselijkheid
– Opgeblazen gevoel
– Constipatie
– Diarree
– Prikkelbare darm
– Zuurbranden
– Migraine
– Huidklachten

Mogelijke oorzaken :

– Tekort aan bepaalde vitaminen en mineralen
– Toename van voedselintoleranties
– Ontstekingen van de darmwand
– Bacteriële infectie
– Parasieten (Giardia lamblia)
– Glutenintolerantie
– Acute pancreatitis
– Chemische voedingstoevoegingen
– Allergieën
– Niet-alcoholische leveraandoeningen
– Tekort aan vitaminen A, zink en foliumzuur
– Voeding (gluten, lectinen)
– Erfelijke aanleg voor hyperpermeabiliteit
– Chronische stress
– Medicijnen (NSAID’s, antibiotica, cortisone

zie virulente factoren

= wanneer de goede bacteriën ervoor zorgen dat de potentieel ziekmakende bacteriën zich niet kunnen vestigen in onze darmen.

Het spijsverteringskanaal omvat wel 500 tot meer dan 1000 verschillende soorten bacteriën. De overgrote meerderheid, tot wel 90% van deze bacteriën behoort tot de stammen.

Bacteroidetes, Proteobacteria, Actinobacteria en Firmicutes, dit zijn gezondheidsbevorderende bacteriën. Deze hebben hebben vele taken zoals de kolonisatie weerstand tegen potentiële ziekmakers zoals Salmonella, Shigella, Campylobacter of andere pathogene bacteriën via de productie van bactericide stoffen, dit zijn verdedigingsstoffen met een dodende werking tegen deze
potentiële ziekmakende bacteriën.

Reeds in de eerste weken na de geboorte wordt door Bifidobacteriën en Lactobacillen de kolonisatieresistentie verzorgt via aanzuring van het darmmilieu.

zie endotoxemie

Spijsverteringsaandoeningen zijn verstoringen van de spijsverteringsprocessen. De spijsvertering is de verwerking van voedsel waaraan veel stappen te pas komen. Bij organische spijsverteringsaandoeningen, is er sprake van aandoeningen van het spijsverteringskanaal. De afbraak begint in de mond met het kauwen en mengen met speeksel. De maag, gal- en alvleesklier enzymen en de darmflora spelen ieder een specifieke rol in de verwerking van goed verteerbaar voedsel.

Niet goed-verteerbaar voedsel, zoals vezels worden door bacteriën afgebroken in de dikke darm. Door overdadig eten en/of overmatig alcoholgebruik ontstaan er functionele spijsverteringsaandoeningen. Wanneer de verwerking verstoord wordt geeft het lichaam een signaal af, dit kan zijn in de vorm van brandend maagzuur, obstipatie of buikpijn. Langdurige spijsverteringsstoornissen kunnen leiden tot veel overlast (vooral ‘s nachts) en ernstige complicaties voor de gezondheid.

Symptomen :

– Vieze smaak in de mond
– Vieze adem
– Stinkende ontlasting
– Brijachtige ontlasting met voedselresten
– Zure oprispingen na inspanning, bij bukken of liggen (gastro-oesofageale reflux)
– Zuurbranden (pyrosis)
– Maagklachten (dyspepsie)
– Opgezette buik / opgeblazen gevoel
– Misselijkheid en braken
– Flatulentie
– Boeren
– Vermoeidheid
– Slaapproblemen

Malabsorptie is een onvolledige opname van voedingsstoffen in het bloed. Dit ontstaat door een verstoring van de spijsvertering en onvoldoende absorptie uit het maagdarmkanaal.

Malabsorptie kan worden veroorzaakt door een tekort aan spijsverteringsenzymen uit maag, pancreas en door atrofie van de darmvlokken (coeliakie en dunne darm resectie) of slechte kwaliteit van het darmslijmvlies door ontsteking (ten gevolge van een bacteriële dysbiose, schimmels, parasieten, voedselintoleranties, ziekte van Crohn, colitis ulcerosa, een tekort aan galzouten (diarree), disacchariden- intolerantie of een ontsteking aan de pancreas.

Ook maagzuurremmers kunnen de opname van bepaalde vitamines en mineralen hinderen. Het gevolg van malabsorptie is een tekort aan essentiële nutriënten waardoor bloedarmoede, gewichtsverlies, osteoporose, oedeem, neurologische klachten,
geheugenverlies, tetanie, stollings- en vele andere stoornissen kunnen ontstaan.

Symptomen

– voedselresten bij de ontlasting
– Vitamine e/o mineralentekort
– Chronische diarree
– Opgezette buik
– Flatulentie
– Gewichtsverlies
– Droge huid
– Haaruitval
– Vitaminen en mineralentekort

Oorzaken

– Onvoldoende maagzuur
– Teveel maagzuur
– Onvoldoende hoeveelheden of te weinig soorten verteringsenzymen (mogelijk veroorzaakt
door aandoeningen aan de alvleesklier en de dunne darm).
– Verminderde galproductie
– Foliumzuurtekort
– Verkeerde soorten bacteriën in de dunne darm (SIBO)
– Beschadigd darmslijmvlies door :

– Hyperpermeabele darm (Leaky Gut) (link)
– Closed Gut (link)
– Bacteriële, virale of parasitaire infecties
– Darmontstekingen (coeliakie, ziekte van Crohn, colitis ulcerosa)
– Alcoholmisbruik

Uitscheidingsproducten van bacteriën. Al naargelang de bacterie gaat het om een nuttige stof of een schadelijke stof. Wanneer deze in supplement-vorm worden verkocht worden deze ook ‘postbiotica’ genoemd. Zolang er sprake is van een symbiose zijn de negatieve effecten van “foute” bacteriën te verwaarlozen en de gezondheidsbevorderende effecten doorslaggevend. In de gezonde situatie wordt door hun aanwezigheid ons immuunsysteem up-to-date gehouden op deze manier, dat is belangrijk in een omgeving die continue verandert. De darm is ‘de naar binnen gebrachte buitenwereld’; deze buitenwereld zit vol micro-organismen met een korte levensduur en daardoor een snel aanpassingsvermogen. Om gezond te kunnen blijven moet ons immuunsysteem ‘mee zijn’, dat kan alleen door in aanraking te komen met wat er in de omgeving leeft. De tips over hooikoorts verderop zijn bijvoorbeeld over dit principe.

wordt ook wel energiestofwisselingsziekte genoemd en is een verzamelnaam voor alle ziekten waarbij de energiestofwisseling niet optimaal werkt.Onze mitochondriën bevinden zich in bijna elke cel waaruit ons lichaam is opgebouwd. De belangrijkste functie van mitochondriën is het maken van energie; het zijn de ‘energiefabrieken’ van de cel. Voordat energie gemaakt kan worden, vinden heel veel chemische processen plaats waarvoor enzymen of enzymcomplexen nodig zijn. Als deze chemische processen niet goed verlopen, is er sprake van een mitochondriële stoornis. Klachten hebben altijd oorzaken.

“You can trace every sickness, every disease and every ailment to a mineral deficiency.”
Linus Pauling, Ph.D | Two-Time Nobel Prize Laureate

betekent ‘schadelijke prikkel’

een endogene noxe is een schadelijke prikkel vanuit het lichaam zelf, zoals bvb. veroudering, stress, erfelijke predispositie, inactiviteit, een niet-specifieke immunologische reactie.

een exogene noxe is een schadelijke prikkel van buitenaf, deze kan fysisch of chemisch zijn, bvb. tekorten aan nutriënten, infecties, intoxicatie

De gezonde verhouding van vele bacteriën met gezondheidsbevorderende eigenschappen ‘symbioten’ ten opzichte van een klein aandeel in potentie ziekmakende bacteriën, de ‘potentieel pathogenen’. Op dat moment hebben deze geen effect en zijn ze nuttig: ons immuunsysteem blijft up-to-date dankzij deze pathogenen die via speeksel en voeding onze darmen binnenkomen. Micro-organismen passen zich continu aan aan onze steeds veranderende buitenwereld, dus ons immuunsysteem krijgt op deze manier continu een ‘update’.

We noemen bacteriën gezondheidsbevorderend wanneer ze nuttige metabolieten uitscheiden, denk aan korte-keten-vetzuren ‘KKV’ (link), vitaminen B en K, PABA (een vitamineachtige stof die door weer andere bacteriën kan worden omgezet in foliumzuur),
neurotransmitters, enzymen, hormonen en verdedigingsstoffen die ons beschermen tegen ziekmakende factoren.

De ongewenste, ziekmakende toestand, bij een onevenwicht ini het voordeel van pathogene bacteriën spreken we van een ‘dysbiose’

Dit betekent winderigheid.Er is vaak een grote hoeveelheid gas in het spijsverteringskanaal aanwezig. Winden zijn darmgassen zoals methaan, kooldioxide, waterstof en zwavelhoudende stoffen die in de darm door bacteriën worden geproduceerd wanneer
bacteriën het voedsel in de darm afbreken en bewerken (bacterieel metabolisme). We produceren gemiddeld een halve tot anderhalve liter darmgas per dag. Deze gassen komen naar buiten, zo ontstaan er winden. Er ontsnappen ca. 25 maal per dag gassen. Bij een toename van gasproductie is er sprake van flatulentie of winderigheid.

mogelijke symptomen :

– Buikpijn
– Opgeblazen gevoel
– Darmkrampen
– Verstopping / Obstipatie
– Sociaal ongemak

Mogelijke oorzaken :

– Dysbiose darmflora
– Bacteriële infectie
– Darmparasieten (met name Dientamoeba fragilis en Blastocystis hominis)
– Candida overgroei
– Darmontsteking (ziekte van Crohn en colitis ulcerosa)
– Verteringsprobleem (met name suikers)
– Allergieën
– Maagzweer
– Overgewicht
– Diarree
– Obstipatie
– Eitwirijk dieet
– Fructose-rijk dieet
– Antibioticagebruik
– Gebrek aan maagzuur of een gebrek aan maagzuurremmers
– Pancreasinsufficiëntie
– Zetmeelintolerantie
– Glutenintolerantie
– Voedselintoleranties
– Histamine intolerantie

Deze aandoening komt meestal voor de in het onderste deel van het ileum en in het colon, maar de ziekte kan overal in het spijsverteringskanaal optreden, van mond tot anus en zelfs in de huid rond de anus. Waar de ziekte actief is, worden alle lagen van het slijmvlies aangetast. Het verloop is ongrijpbaar en kan grote invloed hebben op het dagelijkse leven. Er kunnen verklevingen en fistels ontstaan. Meestal ontstaat de ziekte voor het 35ste jaar, komt bij beide geslachten ongeveer even vaak voor en is familiegebonden. De incidentie van de ziekte van Crohn neemt wereldwijd toe.

De ziekte van Crohn begint sluipend. De getroffen persoon heeft last van buikpijn, winderigheid en diarree, met drie tot zes keer zachte ontlasting gedurende de dag en nacht. Men voelt zich afgemat en uitgeput. In het verdere verloop worden buikpijn en diarree erger. De patiënt heeft hevige pijn, die meestal in de rechteronderbuik optreedt, na het eten of voor de stoelgang. Andere symptomen zijn koorts, gewichtsverlies, verlies van eetlust, misselijkheid en braken. Er kunnen fistels of abcessen bij de anus ontstaan. Bloedonderzoek toont ontstekingen met een toename van witte bloedcellen en bloedarmoede. De symptomen treden periodiek op en houden enkele weken aan. Eén op de twee patiënten ontwikkelt artralgie en artritis.

Huidveranderin en (erythema nodosum, pyoderma gangrenosum), rosacea en ontsteking van het oog zijn ook gevolgen van de zieke van Crohn. Symptoomvrije fasen worden afgewisseld met ontstekingsfasen. De afstand en duur van de insulten wisselen. Bij elke derde patiënt worden ook andere organen beïnvloedt. De meest voorkomende secundaire ziekten zijn: artritis, ooginfecties, gal- en nierstenen, huidklachten en osteoporose. Hoe langer de ziekte duurt, hoe groter de kans op het ontwikkelen van een kwaadaardige darmtumor.De dunne en de dikke darm lijden het vaakst onder de constante aantasting van het darmslijmvlies door de zwelling en ontsteking die typisch zijn voor de ziekte van Crohn.

Tot op heden is niet precies duidelijk hoe de ziekte van Crohn zich ontwikkelt. De ziekte wordt besproken als een auto-immuunziekte, omdat het darmslijmvlies wordt beschadigd door een immuunreactie tegen de commensale darmbiota. Dit wordt onderbouwd door het feit dat cortison en azathioprine een positief effect hebben op de ziekte. Deze medicijnen remmen het immuunsysteem. Bij elke vijfde patiënt kunnen anti-neutrofiele cytoplasmatische antilichamen worden geïdentificeerd. De Duitse Vereniging voor de ziekte van Crohn ziet een “falen van de aangeboren afweer tegen darmbacteriën” als de oorzaak. De chronische ontsteking zou een reactie zijn op de zwakte van het immuunsysteem. Wetenschappers aan de Universiteit van Cleveland ontdekten bovengemiddelde waarden van Candida tropicalis in de darmbiota van Crohnpatiënten. In vergelijking met gezonde individuen waren er ook buitensporige hoeveelheden van de bacteriën Serratia marcescens en Escherichia coli.
Deze drie micro-organismen werken samen om een plaque-achtige laag op het darmslijmvlies te vormen (biofilm) die de darmontsteking kan verhogen.

Symptomen

– Chronische diarree, soms bloederig
– Buikkramp
– Koorts
– Gebrek aan eetlust
– Gewichtsverlies
– Kloven, fistels rond de anus
– Vermoeidheid
– Bloedarmoede
– Groeiachterstand bij kinderen
– Na lange tijd kans op colonkanker

Oorzaken

– Genetische aanleg
– Functiestoornis van het immuunsysteem
– Roken

Via dit laboratoriumonderzoek krijgen we inzicht in de aanmaak van neurotransmitters; een tekort aan deze boodschapperstoffen kan ervoor zorgen dat je je vermoeid, warrig, of gestrest voelt (zelfs als daar niet echt aanleiding toe lijkt), dat je een lage ‘’brein energie’’ hebt of prikkel gevoeliger bent dan eigenlijk zou moeten. We testen de neurotransmitters en -voorlopers serotonine, dopamine, noradrenaline, adrenaline, glutamaat, GABA, glycerine, glutamine, glutaminezuur in urine.

Obstipatie (constipatie, verstopping) is een situatie waarin iemand ongemakkelijke of weinig frequente defecatie vertoont. De passage van ontlasting door de dikke darm verloopt langzamer. De frequentie is eens in de 3 dagen of minder. Het proces van de spijsvertering en de eliminatie van de brij in de darm duurt normaal 12 tot 24 uur. Bij 30% van de mensen met verstopping is de darmpassage vertraagd. In veel gevallen wordt de verstopping veroorzaakt doordat het rectum zich niet gemakkelijk leegt.
Langzame passage hangt samen met een verstoorde werking van de zenuwcellen, die aanwezig zijn in het rectum en de beweging aansturen. Obstipatie kan acuut of chronisch zijn. Iemand met obstipatie produceert vaak of altijd harde, droge, soms keutelachtige ontlasting die de stoelgang bemoeilijkt. Dit kan tevens het gevoel geven dat de endeldarm (rectum) niet geheel is geleegd en men moet hard persen. De harde ontlasting kan ook worden afgewisseld met zachte, ongevormde ontlasting (paradoxaal diarree).

In Nederland hebben ongeveer 2 miljoen mensen last van verstopping. Bij vrouwen komt deze aandoening tweemaal zo vaak voor als bij mannen. Verstopping veroorzaakt 25% van de symptomen bij mensen met darmklachten.

Mogelijke symptomen :

– Harde, droge ontlasting
– Moeilijke uitscheiding
– Onregelmatige stoelgang
– Buikpijn
– Opgeblazen gevoel
– Misselijkheid
– Verminderde eetlust
– Aambeien
– Krampen
– Rectale Pijn

Mogelijke oorzaken :

– Voedselallergie
– Glutenintolerantie
– Darmparasieten (afgewisseld met diarree)
– Neurotransmitter Disbalans
– Psychische aandoeningen (m.n. depressie)
– Hypothyroïdie
– Hypercalciëmie
– Chronische pijn
– Overgewicht
– Diabetes mellitus
– Ziekte van Parkinson
– Medicatie (codeïne, morfine, antidepressiva, ontstekingsremmers, bloeddrukverlagende
medicijnen, antihistaminica, ijzerpreparaten en maagzuurremmers)
– Te weinig lichaamsbeweging
– Uitdroging
– Vezelarm dieet
– Veroudering
– Afsluiting van dikke darm (bijv. door tumor)
– Coloncarcinoom (wisselend patroon)
– Aangeboren afwijking
– Zwangerschap
– Aandoeningen van de bekkenbodem en beschadiging van de wervelkolom

Maag- en darmproblemen geven vaak vage klachten met veel bijkomende verschijnselen. Een veel voorkomende veroorzaker die niet vaak wordt opgespoord in het ziekenhuis is de alvleesklier (pancreas). Het afnemen van de functie van de alvleesklier en het toenemen van chronische ontstekingen verloopt meestal sluipend en traag en verloopt vaak ongemerkt.

De pancreas heeft naast zijn hormoonproductie (insuline) nog een belangrijke taak. Dit is namelijk zijn betrokkenheid bij de vertering van eiwitten, vetten en koolhydraten. Deze verteringsfuncties van de pancreas kunnen langzaam slechter worden en een oorzaak zijn van vage buikklachten.

Een rottende eieren lucht duidt op een slechte vertering van eiwitten. Veel gasvorming duidt op gisting van slechte koolhydraten en wanneer men last heeft van plakkerige ontlasting duidt dit op een slechte vetvertering.

Het probleem in de pancreas wordt veroorzaakt door een verkeerd voedingspatroon. Wanneer er onvoldoende maagsap wordt geproduceerd en er onvoldoende enzymen door de pancreas wordt aangemaakt dan ontstaat er stagnatie van voedsel dat in de maag verblijft met mogelijk zuurbranden als gevolg.

Soms is hierbij een reflux aanwezig die de zure maag inhoud tot in de slokdarm stuwt. Voor dit probleem wordt ten onrechte maagzuurremmers gegeven.

Mogelijke symptomen :

– Opgeblazen gevoel in de buik vrij snel na de maaltijd
– Een vol gevoel, trage maaglediging
– Winderigheid
– Bepaalde voeding slecht verdragen zoals koffie, alcohol, vet, granen
– Stinkende ontlasting met onverteerd voedsel en veel gasvorming
– Een explosieve stoelgang
– Soms schuimende of slijmerige ontlasting
– Een bolle uitpuilende buik met onduidelijke klachten

Het prikkelbare darmsyndroom (irritable bowel sydrome, spastische colon) is een stoornis in de spontane beweeglijkheid van het gehele spijsverteringskanaal. PDS komt driemaal vaker bij vrouwen voor dan bij mannen en komt ook bij kinderen voor.

Bij deze chronische aandoening is het spijsverteringskanaal bijzonder gevoelig voor veel prikkels (stress, dieet, hormonen, medicatie, toxines), waardoor het spijsverteringskanaal zich abnormaal samentrekt.

De darm maakt krampachtige, spastische bewegingen en de spieren trekken te snel of juist te langzaam samen. Meestal passeert voedsel en ontlasting te snel door de dikke darm, waardoor er diarree ontstaat.

Tussen perioden van diarree komen ook perioden van obstipatie voor.Lichamelijk onderzoek levert doorgaans geen bijzonderheden op, soms drukpijn rond de dikke darm. Er is ook geen psychische oorzaak, maar stress en angst kunnen de klachten wel verergeren of uitlokken.

PDS kan een grote invloed op de kwaliteit van leven hebben.

Mogelijke symptomen :

– Vermoeidheid
– Buikpijn, buikkramp, opgeblazen gevoel
– Pijnaanvallen, zeurend, kramp vaak in de onderbuik
– Diarree afwisselend obstipatie
– Ontlastingsincontinentie
– Slijmerige ontlasting
– Depressie, angst, concentratiestoornissen
– Flatulentie

Mogelijke oorzaken :

– Voedselvergiftiging, soms langere tijd geleden, PDS-klachten kunnen zich pas enkele
weken later manifesteren
– Prikkels: stress, geneesmiddelen, hormonen, irriterende stoffen
– Dieet: calorierijk, vet, tarwe, zuivel, koffie, thee, citrusvruchten

Zuurtegraad. Deze wordt bepaald door de zuur-base-balans. De pH-waarde is in ons lichaam overal verschillend, we hebben een ideaal mond-pH, bloed-pH, vaginaal pH, huidpH, darm-pH enzovoort …

Een correcte pH heeft topprioriteit in het lichaam, want is van invloed op de processen die iedere seconde in iedere cel plaatsvinden. Otto Warburg, Nobelprijswinnaar “fysiologie of geneeskunde” ontdekte dat 100% van de kankerpatiënten een verstoord bloed- pH heeft.

Ook ter hoogte van de darm is een correcte zuurtegraad bepalend voor een al dan niet gezond darmmicrobioom. De goede eigenschappen van bacteriën kunnen pathogeen worden bij een foute pH. De ontstekingsremmende eigenschappen worden dan bijv. ontstekingsbevorderende eigenschappen.

Ter hoogte van de vagina is het vaginaal microbioom gezond bij een pH van 4.7; bij een te laag pH kunnen de steeds aanwezige- schimmels gaan woekeren, bij een te hoge pH-waarde krijg je een bacteriële dysbiose.

Een in potentie ziekmakend organisme. Potentieel pathogeen noemen we de bacteriën die giftige metabolieten uitscheiden. Bijv. putrescine, cadaverine, histamine, spermine, spermidine. Deze hebben een negatief effect op ons lichaam.

Of ze voldoende potentieel hebben om iemand werkelijk ziek te maken hangt van hun aandeel af. Dus enkelen zijn geen probleem, maar teveel ‘’foute’’ bacteriën vormen wel degelijk een probleem.

Ik gebruik aanhalingstekens bij het woord ‘’foute’’; waarom? Omdat er geen foute bacteriën zijn, net zoals er geen foute dieren bestaan; een vos bijvoorbeeld is een nuttig dier, maar te veel vossen is schadelijk.

stoffen die werden geproduceerd door bacteriën.

Voeding voor de bacteriën. Bijv. vezels.

Dit zijn goede bacteriën, bijv. E.coli, deze kan je in supplementvorm kopen, sommige probiotica kun je zelf maken, zoals gefermenteerde voeding.

de manier waarop bacteriën met elkaar communiceren via signaalmoleculen, bacteriën communiceren zo met hun eigen soort, en ook met andere soorten; het is een regulatiemechanisme waarmee bacteriën hun genexpressie afstemmen op de bacterie-dichtheid.

is een overgroei van dikke darm bacteriën in de dunne darm. In een gezond systeem is er een lage concentratie in de dunne darm en een hoge concentratie in de dikke darm.

In de dunne darm wordt namelijk het voedsel verteerd, het eten wordt gemengd met pijsverteringssappen en de voedingsstoffen worden geabsorbeerd in de bloedbaan.

Wanneer bacteriën de dunne darm binnendringen en overnemen, verstoren zij het verteringsproces. De twee processen die meestal voorafgaan aan bacteriële overgroei zijn verminderde maagzuur afscheiding en verminderde beweeglijkheid van de dunne darm.

Eenmaal aanwezig kan bacteriële overgroei een ontstekingsrespons veroorzaken in de darmslijmvlies, waardoor de typische symptomen van SIBO verder verergeren.

Mogelijke symptomen :

– Diarree
– Obstipatie
– Buikpijn
– Buikkrampen, vaak vlak na het eten
– Opgeblazen gevoel / opgezette buik
– Misselijkheid
– Afname lichaamsgewicht
– Leververvetting
– Galstenen
– Slechte voedselvertering
– Malabsorptie (m.n. van vetoplosbare vitaminen, zink, mangaan, magnesium, ijzer en
vitamine B12)
– Vermoeidheid
– Stinkende ontlasting, vaak licht van kleur
– Gasvorming
– Botontkalking
– Gewrichtsklachten
– Voedselintoleranties

Een combinatie van prebiotica en probiotica.

zie virulente factoren

Virulente factoren zijn enzymen die worden afgescheiden door micro-organismen en er zo voor zorgen dat het micro-organisme ziekteverwekkend wordt voor de mens. In een gezond darmmicrobioom komen geen virulente factoren voor. Pathogene bacteriën maken zich via het vormen van een biofilm onaantastbaar voor het immuunsysteem.

Virulente factoren die in ontlastingsonderzoek onderzocht kunnen worden om aansluitend behandeld te kunnen worden zijn bvb :

Haemolysine

Dit is een enzym van onder andere de groep A Streptococcen, S. aureus, Vibrio species, E. coli, Salmonella enterica, Shigella flexneri en Klebsiella species. Dit enzym breekt rode bloedcellen af,een proces dat hemolyse heet. Hierdoor ontstaat bloedarmoede en daarmee een verlaagde afweer. De zuurstofvoorziening van met name perifere weefsels vermindert.
Ook kunnen door hemolyse verschillende stadia van functieverlies optreden.

Urease = Dit is een enzym van onder andere H. pylori en Proteus species, vooral Proteus mirabilis. Het breekt ureum af. Het gevolg is dat ammoniak en bicarbonaat vrijkomen. Hierdoor wordt het zuur in de omgeving van pathogene bacteriën geneutraliseerd, waardoor deze schadelijke invloed kunnen blijven uitoefenen. Door de ammoniakproductie wordt bovendien de lever belast. Door de productie van ammoniak bij het maag darm epitheel
worden cellen beschadigd, ontstaan er ontstekingen en wordt histamine vrijgemaakt.

Gelatinase = Dit is een enzym van onder andere Pseudomonas aeruginosa. Het breekt de structuur van eiwitten af. Hierdoor kunnen diverse weefsels, zoals kraakbeen, bot, bindweefsel, tight junctions en spieren worden aangetast. Micro-organismen kunnen zich daardoor sneller verplaatsen. Omdat ook de tight junctions in het darmepitheel kunnen worden aangetast, is er een kans op een verhoogde permeabiliteit (Leaky Gut Syndroom)

Katalase = Dit is een enzym van onder andere Aspergillus fumigatus. Het stelt bacteriën in staat het antibacteriële waterstofperoxide, gevormd door onze afweer-bacteriën te
inactiveren. Hierdoor kunnen schadelijke bacteriën hun schadelijke invloed blijven uitoefenen.

Coagulase = Dit is een enzym van onder andere S. aureus en Baccillus cereus. Het inactiveert de door de mens geproduceerde afweereiwitten, zoals slgA, lgA en lysozyme. Het gevolg hiervan is dat het lichaam geen lysozyme en immunoglobulinen kan gebruiken als beschermingsmechanisme tegen schadelijke micro-organismen

zie flatulentie